به گزارش اکوایران نرخ بیکاری در مناطق شهری کشور در تابستان سال جاری 9.6 درصد برآورد شده، بر این اساس جمعیت بیکار در شهر ها یک میلیون و 910 هزار نفر بوده است. نرخ بیکاری مناطق شهری در تابستان سال گذشته 10.7 درصد بوده که بیانگر کاهش نرخ بیکاری در تابستان امسال نسبت به فصل مشابه سال گذشته است. همچنین نرخ مشارکت اقتصادی در مناطق شهری کشور در تابستان امسال و سال گذشته تغییری نکرده و در نرخ 40.4 درصد ثابت بوده است. این امر که علی رغم عدم تغییر نرخ مشارکت، نرخ بیکاری شهری کاهش یافته، نشان دهده بهبود فضای اشتغال در مناطق شهری کشور است. به بیان دیگر با وجود اینکه نسبت کسانی که جویای شغل بوده اند تغییر نکرده، از جمعیت بیکاران کاسته شده است.

اما در آن سو چنین نیست و در روستا های کشور اتفاقی دیگر رخ داده است. نرخ بیکاری در مناطق روستایی کشور در تابستان سال جاری 6.8 درصد برآورد شده، این در حالیست که در تابستان سال گذشته این نرخ 6.5 درصد به ثبت رسیده است. افزایش نرخ بیکاری در مناطق روستایی کشور در تابستان امسال نسبت به فصل مشابه سال گذشته در حالی رقم خورده که در همین بازه زمانی نرخ مشارکت اقتصادی در همین مناطق افزایش یافته و از 43.5 به 43.1 درصد رسیده است. بنابراین علی رقم اینکه در روستا های کشور جمعیتی از پیدا کردن شغل نا امید شده و از بازار کار و جمعیت فعال اقتصادی خارج شده اند، باز هم نرخ بیکاری افزایش داشته است. این امر نشان دهده وضعیت وخیم اشتغال روستا ها دارد که متأثر از خشکسانی های دو سال اخیر و رکود بخش کشاورزی به وجود آمده است. بر اساس آمار رسمی در دو سال اخیر رشد اقتصادی بخش کشاورزی منفی بوده است.

جمعیت فعال اقتصادی به کسانی گفته می شود که متقاضی شغل بوده و تمایل به کار کردن دارند( چه شاغل و چه بیکار) که در سه هفته گذشته جویای کار بوده اند. به عنوان مثال کسی که سه ماه پیش به دنبال کار بوده و پس از آن  دیگر پیگیری نکرده، بر اساس مبنای محاسبات جز جمعیت فعال محسوب نمی شود. حال از تقسیم این جمعیت به کل افراد حاضر در سن کار( 15 ساله و بیشتر) نرخ مشارکت اقتصادی به دست می آید. حال از تقسیم تعداد بیکاران به کل جمعیت فعال اقتصادی، نرخ بیکاری به دست می آید. به عبارت دیگر نرخ بیکاری نسبت به کل جمعیت محاسبه نمی شود بلکه نسبت به کسانی که متقاضی و در جست و جوی شغل هستند به دست می آید.

photo_2022-10-11_16-05-18