علی مروی میگوید اقتصاد در ایران دریک دوگانه «کامبک کردن» و «گلنگی شدن» در نوسان است، و پس از ارائه تصویری از اقتصاد دهه ۹۰، منابع و ذخایر انرژی ها و سیر رشد جمعیتی، از زمان کوتاه جبران و استفاده از فرصت ها خبر می‌دهد.

به گفته او، رانت های ارزانی که در کشور وجود داشته و از ان استفاده نشده است، دیگر به انتها رسیده اند و با توجه به اینکه بازی رانت باید به بازی ثروت آفرینی تبدیل شود، به لزوم مطالبه گری سیاستی جمعی، به جای بخشی و صنفی اشاره میکند.