در دهه ۹۰ میلادی، وضعیت این دو کشور به هم نزدیک بود و این دو در یک مسیر توسعه قرار داشتند.

انتخاب سال ۲۰۰۳ ترکیه به روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه و شخص رجب طیب اردوغان منجر شد. در ایران هم سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ میلادی) دولت غرب‌ستیز احمدی‌نژاد بر سر کار آمد. 

در همین دوران، سیاست‌هایی اتخاذ شد که به تحریم‌های هسته‌ای منجر شد. نهایتا در سال ۱۳۹۰ با اجرای تحریم‌ها، اقتصاد ایران از مسیر مشابه توسعه عقب افتاد و درجا زد.