علی نصیری رئیس سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران با اشاره به این که نماینده مدیریت بحران شهر هم باید عضویی از کمیسیون ماده ۵ باشد به اکوایران می‌گوید: کمیسیون‌هایی که طرح تفصیلی را تدوین می‌کنند یا درخصوص تغییر کاربری‌ها تصمیم‌گیری می‌شود یا کمیسیون‌های ماده ۱۰۰ که مصوبات آن‌ها موجب ایجاد ریسک در شهر می‌شود مدیریت بحران هم باید حضور داشته باشد و صاحب رای باشد.

وی ادامه می‌دهد: حضور پدافند غیرعامل لازم است ولی کافی نیست. مدیریت بحران نه فقط در شهر تهران، بلکه در سراسر کشور به عنوان مرجع ومتولی حوزه سیاست‌گذاری ایمنی و نظارت راهبردی است، که باید در این تصمیم‌گیری‌ها نظرخود را اعلام کند، نظارتی می‌دانی در مسئولیت شهری و نظام مهندسی است که وظایف‌شان مشخص است وقتی ساختمانی فرومی ریزد مدیریت بحران نباید پاسخگو باشد.

نصیری اضافه می‌کند: در طول سال‌های گذشته و دوره‌های قبلی مدیریت شهری مجوز چند هزار پارسل در حریم و بستر رودخانه‌ها داده شده که ۷۵% در حریم و ۲۵% در بستر رودخانه‌ها است. این همه سال در پهنه‌های گسلی دستورالعمل ساخت و ساز رعایت نشده و مدیریت بحران درجلساتی که این مجوز‌ها صادر می‌شده، نقشی نداشته است؛ ولی وقتی خراب می‌شود می‌گویند مدیریت بحران چه کار کرده است؟! رأی مدیریت بحران باید رأی دارای وتو باشد که اگر به لحاظ ایمنی منع دارد اجازه ندهد که مجوز صادر شود؛ اما حتی حضور هم ندارد و مطلع هم نمی‌شود و از رسانه‌ها می‌شنود که در فلان جا چنین مجوز‌هایی صادر شده و ساخت و ساز انجام گرفته، ولی گرفتاری‌هایش مال مدیریت بحران است.