نادر نوربخش، پژوهشگر مسائل اروپا در گفتگو با«اکوایران» گفت:« ساختار سیاسی هلند شکل گرفته از احزاب متعدد است و در انتخابات اخیر، 26 حزب مشارکت کردند.»

نوربخش با اشاره به  اینکه حزب خیرت ویلدرز، یعنی حزب آزادی که یک حزب راست رادیکال است بر پایه نگرانی از ورود مهاجران به ویژه نگرانی‌های فرهنگی و هویتی شکل گرفته است، توضیح داد:« کسانی که به احزاب راست رادیکال رای می‌دهند، مدعی هستند که فرهنگ آنها توسط مسلمانان مهاجر و پناهجوها مورد تهدید قرار می گیرد. البته با صحت این گفتار آنها کاری نداریم اما با این هراسی که در دل رای دهندگان ایجاد شده راستگرایان می توانند آنها را به سمت خود جذب کنند.»

وی در پاسخ به این که حامیان راست رادیکال بیشتر در کدام نواحی زندگی می‌کنند، گفت:« این افراد بیشتر در نواحی کم برخوردارتر یعنی شهرهای کوچک و روستاها هستند. درواقع در اکثر موارد احزاب راستگرا در شهرهای بزرگ و پایتخت‌ها عملکردشان ضعیف است و در شهرهای کوچک و روستاها موفق هستند.»

به گفته نوربخش، همچنین افرادی که تحصیلات کمتری دارند یا بیکار هستند و مردها و جوانان اغلب پایگاه اجتماعی احزاب راست رادیکال را تشکیل می‌دهند.

او در توضیح اینکه چرا مردها بیشتر به احزاب راست‌رادیکال رای می‌دهند؟ گفت:« باید توجه داشت که برای رای‌دهندگان خانم بیشتر دغدغه‌هایی مانند تحصیلات و سلامت مهم است اما برای مردها موضوعاتی چون مهاجرت، امنیت، جرم و جنایت و مسائل اقتصادی برایشان اهمیت دارد.»

نوربخش با اشاره به این موضوع گفت از آنجایی که نگاه احزاب راست رادیکال عدم برابری زن و مرد به نفع مردها است، این مسئله باعث شده مردها بیشتر به آنها رای بدهند.

بازندگان و برندگان جهانی شدن

البته نوربخش روند جهانی شدن را نیز در این قضیه دخیل دانست و توضیح داد:« روند جهانی‌شدن یک سری بازنده و یک سری برنده داشت که بازندگان اغلب در شهرهای کوچک هستند. همچنین این بازندگان شامل طبقات کارگری و آسیب پذیر با تحصیلات کمتر هستند که از احزاب اصلی ناراضی هستند و به راست رادیکال گرایش پیدا می‌کنند.»

کارشناس مسائل اروپا تاکید کرد که در هلند برای نخستین بار بعد از جنگ جهانی دوم یعنی با گذشت 80 سال، حزبی مقام اول را بدست آورده که نه راست میانه است نه چپ میانه. زیرا بسیاری از رای‌دهندگان معتقد هستند که این احزاب چپ و راست میانه مدت‌ها قدرت را در ائتلاف با یکدیگر و سبزها در اختیار داشتند اما کاری از پیش نبردند. لذا بخشی از این بی‌اعتمادی به سبد احزاب راست رادیکال می‌رود.

وی افزود:« البته نمی‌توان گفت همه کسانی که به ویلدرز رای داده‌اند گرایشات نژادپرستانه دارند یا تندرو هستند بلکه خیلی از این افراد تنها دغدغه‌های مربوط به ورود پناهجویان و مهاجران را دارند که همزمان شده با یک سری از مشکلات و مسائل داخلی.»

نوربخش درباره مهمترین مطالبات این افراد تاکید کرد:« احزاب راست رادیکال نه فقط در هلند بلکه در اغلب کشورهای اروپایی ویژگی‌های مشترکی دارند که از جمله می‌توان به بدبینی نسبت به اتحادیه اروپا اشاره کرد. خیلی از این شهروندان معتقد هستند که عضویت در اتحادیه اروپا برای آنها هیچ فایده‌ای نداشته و حتی ضرر داشته است. برخی خواهان خروج از اتحادیه اروپا هستند و بخشی نیز بعد از برگزیت از خروج عقب‌نشینی کردند و می‌خواهند در اتحادیه باقی بمانند و ساختار اتحادیه را از درون اصلاح کنند.»

به گفته این کارشناس، بنابراین با یک نوع بدبینی جدید نسبت به اتحادیه اروپا مواجه هستیم که این افراد خواهان باقی ماندن کشورهایشان هستند اما همزمان می‌خواهند آن را تغییر دهند. آنها معتقد هستند اتحادیه اروپا فقط باعث برچیده شدن مرزها شده و به هویت ملی کشورها آسیب زده است. آنها به خاطر ورود مهاجران اتحادیه اروپا را مقصر می دانند.

کارشناس مسائل اروپا به دغدغه هویت ملی حامیان راست رادیکال نیز پرداخت و گفت:« حامیان راست رادیکال یک نگاه همراه با نگرانی در خصوص از بین رفتن فرهنگ و هویت ملی‌شان دارند. زیرا به زعم آنها، بخشی از پناهجوها و مهاجران حاضر نیستند فرهنگ کشورهایی که به آنها مهاجرت می‌کنند را بپذیرند.»

وی ادامه داد:« در کنار همه این موارد، رویکرد برخی از رهبران احزاب راست رادیکال یک رویکرد پوپولیستی است. پوپولیسم در اینجا بدین معنا است که جامعه را به دو بخش تقسیم می‌کنند؛ یک نخبگان فاسد که همه مشکلات را بر گردن آنها می‌اندازند و دیگری مردم پاک و یکدست. در این نگاه دیگر تکثرگرایی وجود ندارد و مردم یکدست فرض می‌شوند. در نتیجه احزاب راست رادیکال با توجه به این گرایش به این قضیه تاکید می‌کنند که نخبگان فاسد سالیان سال است که قدرت را در اختیار داشته‌اند و دیگر باید از قدرت کنار بروند. لذا یکی از مطالبات کسانی که به شخصی مانند ویلدرز رای می‌دهند نارضایتی از احزاب اصلی است و می‌خواهند به این صورت اعتراض خود را بیان کنند.»

 

کامل این گفت‌وگو را اینجا ببینید: