به گزارش اکوایران، در چهار هفته اول حمله اسرائیل به غزه، سید حسن نصرالله به طرز آشکاری سکوت کرده بود. هنگامی که او بالاخره صحبت کرد، یک هفته پیش، جهان با نگرانی به سخنان او گوش فرا داد: آیا رهبر حزب‌الله لبنان، قوی‌ترین گروه شبه‌نظامی در منطقه، یک جنگ تمام عیار علیه اسرائیل اعلام می‌کند؟

انتظارهای برآورده نشده و ادامه بن‌بست جاری

به نوشته زوران کوساواک، تحلیل گر شبکه الجزیره، سروصدای زیادی بر سر این سخنرانی وجود داشت، ولی در عمل انتظارات رادیکال‌ها یرآورده نشد. نصرالله با سبک آتشین معروف خود دیدگاه حزب‌الله را در مورد مسائل منطقه تکرار کرد و به اسرائیل هشدار داد.

با این حال هیچ اعلام بزرگی وجود نداشت و این سخنرانی با هجوم گسترده نیروها به اسرائیل یا حتی پرتاب موشک‌های نمادین دنبال نشد. بن‌بست جاری طبق معمول ادامه یافت: تنش، زد و خورد، و گهگاه شعله‌ور شدن آتش البته قابل اندازه‌گیری و مهار.

الان زمان اعلام جنگ نیست!

سخنرانی دوم او که شنبه ایراد شد، تقریباً مشابه بود. حداقل دو چیز نشان می دهد که سخنرانی روز شنبه نیز اعلان جنگ مهمی علیه اسرائیل نخواهد بود.

اول، زمان‌بندی آن نه بر اساس رویدادهای کنونی، بلکه رویدادهای حدود 40 سال پیش بود: شنبه روز شهدای حزب‌الله است، که یادبود یکی از اولین و مورد احترام‌ترین بمب‌گذاران انتحاری است که در سال 1982 خود را در میان سربازان اسرائیلی در جنوب لبنان منفجر کرد و حداقل 80 نفر را کشته شد. 

دومین شاخص این بود که هم‌زمان با این سخنرانی، ابراهیم رئیسی در نشست عربی - اسلامی غزه در ریاض در روز شنبه شرکت کرد که اولین سفر او به عربستان سعودی از زمان از سرگیری روابط دیپلماتیک دو کشور در ماه مارس است.

حزب‌الله

تهران بارها اعلام کرده که خواهان جنگ مستقیم با اسرائیل نیست، زیرا می‌داند که این جنگ به راحتی به یک درگیری گسترده‌تر تبدیل می‌شود و پای ایالات متحده آمریکا هم به درگیری کشیده می‌شود. واشنگتن نیز به نوبه خود همین پیام را ارسال کرد.

اما بین انجام ندادن هیچ کاری و «تعامل مستقیم»، ایران یک گزینه میانه داشته: تعامل مستمر با متحدین منطقه‌ای که هم‌چنان برای اسرائیل خط‌ونشان عملی می‌کشند.

به نظر نمی‌رسد در حال حاضر حزب‌الله خواهان انجام یک حمله زمینی تمام عیار باشد -و البته حوثی‌ها نمی‌توانند این کار را با بعد مسافت 2000 کیلومتر -حتی اگر بخواهند- انجام دهند.

زرادخانه التقاطی

زرادخانه حزب‌الله ترکیبی التقاطی از تسلیحات قدیمی و جدید، شرقی، غربی، ایرانی و تولید داخلی است. برخی از آن ها در «روز آزادسازی»  گروه در 21 می در جنوب لبنان به نمایش گذاشته شد.

قبلاً بسیاری از این سلاح‌ها مشاهده شده بود، اما ترکیب جالبی بود. تفنگ‌های الکترونیکی، موشک‌های شانه ای، و کوادباگی‌های سبک مسلح می‌توانند چیزهای زیادی در مورد نحوه جنگ حزب‌الله به ما بگویند.

حداقل دو نوع اسلحه الکترونیکی ضدهواپیماهای بدون سرنشین نشان داده شد -که اعتقاد بر این است که در مسدود کردن پهپادهای تاکتیکی کوچکتر مفید هستند و باعث ساقط شدن آن‌ها می‌شوند.

موشک‌های ضد‌هوایی شانه‌ای -مانند SK-18 چینی که با عنوان QW-18 هم شناخته می‌شوند- یک عامل بازدارنده قوی در برابر هواپیماها و هلیکوپترها در ارتفاع پایین هستند، اگرچه حمله به هواپیماهای بدون سرنشین برای آن‌ها دشوار است.

حزب‌الله به‌جای خودروهای زره‌دار و دست‌وپاگیر، ناوگانی از خودروهای مجهز به چهار چرخ سخت را به نمایش گذاشت که سریع، متحرک هستند و می‌توانند در هر زمینی در شمال اسرائیل مستقر شوند. برخی مسلسل حمل می‌کنند، برخی دیگر موشک‌های ضدتانک مانند کورنت یا نسخه ایرانی آن، دهلویه. این تیم‌ها می‌توانند بدون توجه کمین‌هایی را برپا کنند و به سرعت فرار کنند.

در برابر اهداف دریایی، حزب الله نور، نسخه ایرانی یک موشک کروز ضد کشتی چینی را در اختیار دارد که در سال 2006 یک ناو اسرائیلی را مورد اصابت قرار داده و نزدیک بود غرق کند. منابع موثق گفته‌اند که آن‌ها اکنون موشک یاخونت ساخت روسیه را نیز در اختیار دارند که برد بسیار قوی‌تر و بیش‌تری دارد.

در نهایت، نمایش اخیر قدرت آتش حوثی‌ها به ما سرنخی در مورد حزب الله می‌دهد. این گروه یمنی یکی از بزرگ‌ترین پهپادهای شناسایی مسلح آمریکا به نام MQ-9 Reaper را با استفاده از اصلاحات محلی موشک هوا به هوای قدیمی AA-10 آلامو شوروی سرنگون کرد. اگر آن‌ها می‌توانند AA-10 را تبدیل به موشک‌های زمینی با قابلیت ردیابی به هدف کنند -حزب الله باید بتواند.

آماده پاسخ‌گویی

حزب‌الله قطعاً آماده و قادر به تشدید تنش‌ها با اسرائیل تا نقطه‌ای کم‌تر از یک جنگ تمام عیار در هر زمان است. این‌که این گروه چه مدت و تا چه اندازه از نظر سیاسی از چنین اقدامی باز می‌ماند، ممکن است به ایران و نصرالله بستگی داشته باشد که فعلا نیازی به وارد شدن به عملیات نظامی جدی ندارند. نصرالله می‌تواند به حرف، هشدار و تهدید بسنده کند. جناح نظامی حزب الله بقیه کارها را انجام خواهد داد.

تاکنون، بیش‌تر نبردها توسط پهپادها، موشک‌ها و توپ‌خانه‌ها و حملات محدود یگان‌های کوچک بر روی زمین، نفوذ به چند کیلومتری زمین دشمن و سپس عقب‌نشینی صورت گرفته است. 

حزب‌الله با استفاده از راکت‌های کوتاه‌برد بورکان -که تا 500 کیلوگرم مواد منفجره را حمل می‌کند- و پهپادهای انتحاری ایرانی، برج‌های دیده‌بانی اسرائیل را که در ارتفاعات در امتداد مرز برای شناسایی به لبنان ساخته شده بود، آسیب رساند یا ویران کرد.

تا به امروز، اولین تشدید واقعی از سوی اسرائیل بود، نه حزب‌الله: روز شنبه، پهپاد رزمی آن به خودرویی در زهرانی، 45 کیلومتری عمق خاک لبنان، و همچنین سایر اهداف هنوز ناشناس در عمق منطقه صور برخورد کرد.

حزب‌الله مسلماً با ارسال برخی از موشک های دوربرد مهیب خود به عمق اسرائیل و هدف قرار دادن شهرهای خارج از دسترس راکت‌های حماس، تلافی خواهد کرد. اما همانطور که نصرالله روز شنبه به جهانیان گفت، فعلا جنگ بزرگی در کار نخواهد بود.