به گزارش اکوایران، مریخ‌نورد ناسا موسوم به «پشتکار» که در اوایل سال 2021 در مریخ فرود آمد، دارای یک ابزار پیشرفته علمی است که می‌تواند مولکول‌های هوای مریخ را تجزیه کرده و از آن برای تولید اکسیژن استفاده کند.

به نوشته «ساینس اَلِرت»، موفقیت ابزار یادشده که با نام «ماکسی» (MOXIE) شناخته می‌شود، باعث شد ناسا به طور رسمی تأیید کند که استخراج اکسیژن از اتمسفر مریخ امکان‌پذیر است. از این فناوری می‌توان در ایجاد یک ذخیره پایدار اکسیژن برای فضانوردان استفاده کرد. طبق اعلام آژانس فضایی آمریکا،‌ توسعه این نوع تکنولوژی‌‌ها بسیار ضروری است، چراکه شرایط ساخت پایگاه و استقرار طولانی‌مدت فضانوردان در ماه را فراهم می‌کند؛ اتفاقی که باعث هموار شدن شرایط حضور نخستین فضانوردان در مریخ می‌شود.

ابزار علمی ماکسی که توسط محققان «مؤسسه فناوری ماساچوست» ساخته شده، از زمان فرود مریخ‌نورد پشتکار روی مریخ،‌ مشغول به فعالیت است؛‌ البته فعالیت این دستگاه به طور مستمر نبوده و ناسا در بازه‌های زمانی مختلف و شرایط جوی متفاوت سیاره سرخ،‌ فرمان فعالیت و تولید اکسیژن را به این دستگاه صادر می‌کند.

ماکسی تاکنون 16 بار فعالیت داشته و توانسته در مجموع 122 گرم اکسیژن تولید کند. این میزان، اکسیژن مورد نیاز یک انسان بالغ برای چهار ساعت را تأمین می‌کند. ابزار یادشده با «الکترولیز» یا همان «برق‌کافت» کار می‌کند و از جریان برق برای تجزیه الکتروشیمیایی دی اکسید کربن بهره می‌برد. ماکسی، هوای مریخی را جذب می‌کند و با عبور دادن هوا از یک فیلتر، به پاکسازی آن می‌پردازد. پس از آن، هوای پاکسازی‌شده، فشرده‌سازی می‌شود و‌ گرما می‌بیند و سپس به سمت الکترولیز فرستاده می‌شود. پس از عبور از الکترولیز، دی اکسید کربن به مونوکسید کربن و یون‌های اکسیژن تقسیم می‌شود و سپس اتم‌های اکسیژن دوباره با یکدیگر ترکیب شده و به اکسیژن قابل تنفس برای انسان تبدیل می‌شوند. پس از پایان این مرحله، گاز ایجادشده از نظر حجم و خلوص مورد بررسی قرار می‌گیرد.

موفقیت ابزار ماکسی نشان می‌دهد هر اندازه هم که اتمسفر مریخ نازک باشد،‌ هنوز می‌توان از آن اکسیژن استخراج کرد؛ تولید اکسیژن در سطح مریخ دستاورد بسیار ارزشمندی است چراکه باعث می‌شود میزان محموله‌های ارسالی از زمین به سیاره سرخ کاهش قابل توجهی پیدا کند.

اکنون دانشمندان مؤسسه فناوری ماساچوست از آمادگی خود برای ساخت یک سیستم پیشرفته‌تر خبر داده‌اند که می‌تواند پس از ساخت اکسیژن، این گاز را به حالت مایع تبدیل کرده و آن را ذخیره کند.

برای موفقیت هرچه بیشتر مأموریت‌های فضایی به مریخ، این مأموریت‌ها باید تا جایی که امکان دارد خودکفا و مستقل باشند؛ از تولید اکسیژن گرفته تا ساخت سوخت موشک. با این حال، سفر به مریخ به قدری چالش‌انگیز است که تولید اکسیژن تنها یکی از صدها مشکلی بوده که حل شده و‌ هنوز مسیری بسیار طولانی برای محقق شدن این سفر و تسخیر مریخ توسط انسان در پیش است.