ناصر امانی ،رییس کمیته تشکیلات و منابع انسانی شورا در تذکر پیش از دستور خود در یکصد و چهلمین جلسه شورای ششم،گفت: با توجه به این که جمعه گذشته روز ملی منابع انسانی در کشور بود اشاره‌ای به این مساله می‌کنم، روز ملی منابع‌انسانی نام‌گذاری ارزشمند و قابل تقدیری است؛ اما ارزشمندتر از این نام گذاری عمل کردن به علت و فلسفه این روز است، شاید زمانی که این نام‍گذاری انجام می‌شد نیروهای انسانی یکی از منابع کشور تلقی می‌شد؛ اما امروز در کشور ما و جهان سخن از سرمایه انسانی است و سازمان‌ها و کشورهای جهان منابع انسانی را به سرمایه انسانی تبدیل کرده‍ اند.

 وی گفت: سرمایه‌ای که ارزشمندترین و گرانبهاترین سرمایه نسبت به سایر سرمایه‌های یک کشور و سازمان از قبیل اقتصادی و اجتماعی تلقی می‌شود،  اصولا سرمایه‌های دیگر از جمله اقتصادی، اجتماعی و فنی و تکنولوژی ساخته و پرداخته سرمایه انسانی هستند و هیچ کشور یا سازمانی حتی در جهان کاملا هوشمند آینده که پیش بینی می‌شود قرن آینده قرن جهان هوشمند باشد نمی‌تواند بی نیاز از سرمایه انسانی باشد؛ زیرا هوشمندسازی جهان نیز به دست توانای سرمایه انسانی شکل خواهد گرفت، حفظ و توسعه این سرمایه ارزشمند یکی از مهم‌ترین وظایف حکمرانان در سطح ملی و مدیران عالی در سطح سازمان‌ها و نهادهای محلی است. 

امانی گفت: تجربه نشان داده کشورها و سازمان‌هایی که این سرمایه را ارج نهاده و دغدغه نیروی انسانی خود را در دستور کار قرار دادند کارآمدی، خلاقیت و تولید سه گانه معرفت، منزلت و ثروت را برای کشور و سازمان خود به ارمغان آوردند؛ در شهرداری تهران نیروی انسانی با گذر از فراز و نشیب های متعدد در حال حاضر به لحاظ کمی و کیفی سرمایه ای گرانبهاست که توجه به آن و رفع دغدغه اولیه آنان می‌تواند سرمایه اقتصادی و سرمایه اجتماعی برای این سازمان و مدیران عالی آن به ارمغان آورد.

 امانی با بیان اینکه تجربه 12 ساله بنده؛ از سال 84 تا 96 مدیریت شهری گواه روشنی بر این ادعاست که طی آن تعامل دوجانبه نیروی انسانی و مدیریت عالی بازی برد برد را هم برای کارکنان و هم برای سازمان رقم زد، گفت: تجربه ناموفق 96 تا 1400 مدیریت شهری نیز گواه دیگری از بازی باخت باخت این دو مجموعه است.

عضو شورای شهر تهران گفت: امیدوارم در این دوره از مدیریت شهری شاهد تعامل مثبت و برد برد سرمایه انسانی و سازمان شهرداری باشیم که در گرو این چند عامل است: 1- استفاده حداکثری از توانمندی و تخصص کارکنان بدون توجه به خوب و بد کردن‌های سیاسی و جناحی. 2 - هموارسازی مسیر ارتقای شغلی و انتصاب در پست‌های سازمانی صرفا بر اساس شایستگی ها و عدالت محوری و نه سفارش این و آن. 3- عادلانه کردن نظام پرداخت حقوق و مزایای کارکنان و هم‌ترازی آن با نظام پرداخت کارکنان دولت. 4- امنیت شغلی کارکنان به ویژه کارکنان قرارداد موقت و برگزاری مستمر آزمون‌های استخدامی. 5- حل مشکل مسکن کارکنان و فعال سازی مجدد تعاونی‌های مسکن.