محمدحسن در حجره خانوادگی به تدریج مشق بازار دید؛ مهارتی که پس از فوت زودهنگام پدر، تبدیل به حرفه‌ای اجباری شد. پس از مرگ پدر محمدحسنِ نوجوان روزانه پس از اتمام مکتب، کار می‌کرد تا بدهی‌های پدر را تسویه کند. در این مقطع حمایت حاج محمد کاظم صراف یکی از دوستان پدرش از جمله شانس‌های محمدحسن بود. او در حجره حاج محمد علی ابتدا شاگردی می‌کرد و پس از مدتی به‌واسطه سرمایه‌ای که حاج محمدعلی به او داده بود توانست به صورت مستقل تجارت کند.

حاج محمدحسن امین‌الضرب بعد از چند سال فعالیت در بازار و جمع‌آوری سرمایه در ۲۰ سالگی تصمیم گرفت برای ادامه کار و تجارت به تهران نقل مکان کند. در این میان او با یک تاجر اروپایی با نام «واسیلی پانایوتی» نیز آشنا شد و آنچه را نمی‌دانست از او آموخت.

پانایوتی - نماینده شرکت رالی که از شرکت‌های بزرگ اروپایی و حتی آسیایی بود - به خاطر صداقت، مردمداری و پاکدستی محمدحسن به او علاقه زیادی پیدا کرد. محمدحسن نیز به‌واسطه آموزه‌های پانایوتی و تلاش خود به سرعت کار تجارت و معاملات مالی را آموخت. به همین دلیل او در مدت نه‌چندان طولانی توانست شهرتی در  میان تجار بزرگ، وزرا و حتی شخص شاه کسب کند.

۴۳ ساله بود که اداره ضرب سکه‌ها را به او سپردند و از ناصرالدین شاه لقب «امین دارالضرب» یا «امین‌الضرب» گرفت.

امین‌الضرب تنها تاجر ایرانی بود که آن زمان در اروپا نمایندگی داشت و کالاهای زیادی را مستقیم به فرانسه، آلمان، انگلیس و روسیه می‌فرستاد. در آن دوران نفوذ او تا جایی پیش رفته بود که هر زمان دولت می‌خواست اسلحه، کالا یا براتی از اروپا بگیرد از طریق محمدحسن امین الضرب اقدام می‌کرد.

این در شرایطی بود که مشکلات اقتصادی و تجاری فعالان اقتصادی را دچار چالش کرده بود. بر همین اساس نیز او به عنوان باتجربه‌ترین و معتمدترین تاجر آن زمان و به نمایندگی از دیگر تجار به ناصرالدین شـاه نامه نوشت و از وضعیت کسب و کارها و تجار به شـاه گلایه کرد؛ نامه‌ای انتقادآمیز که در نهایت به برکناری وزیر تجارت وقت و صدور فرمان تشکیل «مجلس وکلای تجار ایران» منجر شد.

به دنبال این تصمیم شاه ایران، تجار تهران 14 مرداد 1263 مجلس وکلای تجار را تشکیل دادند. امین الضرب با تاسیس مجلس وکلای تجار، فعالیت مدنی در سطح اقتصاد را پایه گذاشت و از ظرفیت اقتصاد برای توسعه سیاسی بهره برد تا در جریان مشروطیت نقش‌آفرینی کرده باشد. هرچند نهادی که 138 سال پیش با قدرت بی‌مثال امین الضرب تشکیل شد، با بزرگ شدن دولت کم‌کم تحلیل رفت و امروز ناتوان از ورود به سیاستگذاری اقتصادی است، اما این وضعیت بسیار کم‌رمق‌تر از ایده امین الضرب در حدود یک و نیم قرن پیش بود. او تا آخرین لحظه زندگی آرزوی مجلس وکلای قدرتمندی برای تجار داشت. مجلس وکلای تجار نامش را به اتاق بازرگانی تغییر داد و امروز امین الضرب را مؤسس این نهاد مهم می‌دانند؛ راهی که پدر - محمدحسن - آغاز کرد و پسر یعنی محمدحسین آن را ادامه داد.

امروز به خاطر تلاش‌های خاندان امین‌الضرب - بویژه محمدحسن - به اقتصاد و تجارت و صنعت ایران، جایزه‌ای را به همین نام برای فعالان اقتصادی برتر کشور ترتیب دیده‌اند که در تندیسش چهار بال تعبیه شده تا یادآور چهار بخش اصلی اتاق بازرگانی یعنی صنعت، معدن، بازرگانی و کشاورزی باشد.

محمدحسن امین‌الضرب در سال 1277 در 64 سالگی دیده از جهان فرو بست.