محمدجواد قهرمانی می‌گوید: چین از سال ۲۰۰۲ به دنبال شکل‌گیری روایتی جدید از خود بود؛ روایتی که نشان می‌داد چین کشوری مسالمت‌جو است و به دنبال نزاع با قدرت برتر جهان نیست.

قهرمانی می‌افزاید: چین از یک مقعطی از رژیم‌های بین‌المللی تبعیت کرد؛ اگرچه نظم آمریکایی در بسیاری از این رژیم‌ها محرز است؛ آن هم به این دلیل که چین در این سیستم ذی‌نفع است.

قهرمانی همچنین می‌گوید: اگرچه نیازمندهای متقابلی بین ایران و چین وجود دارد، اما فاکتور بین‌المللی در روابط ایران و چین اثر می‌گذارد.