به گزارش اکوایران، مرور سازمان‌های دخیل در حوزه حمل و نقل نشان می‌دهد، بیش از 20 سازمان در این حوزه فعال است. اما با این حال حوزه حمل ونقل از نگاه فعالان اقتصادی با چالش‌های  متعدد روبرو است. این درحالی که یکی از شریان‌های اصلی تجارت با همسایگان  بهبود شبکه حمل و نقل است. در یک دهه اخیر سیاستگذاران بر تجارت با همسایگان بیش از پیش تاکید می‌کنند؛ اما مسیر این تجارت نیز قفل شده است. یکی از قفل‌هایی که بر پای تجارت بسته شده است، موضوع حمل و نقل است. این موضوع به گفته فعالان اقتصادی باعث شده حتی تجار کشورهای افغانستان و پاکستان  نسبت به تجارت با ایران تردید داشته باشند.

از نگاه فعالان حوزه حمل و نقل بخش اعظمی از مشکلات حوزه حمل‌ونقل مربوط به قوانین و مقررات دست و پاگیر است. امروز باتوجه به اینکه سازمان‌های مختلفی در حوزه حمل و نقل دخیل هستند فعالان باید با همه آنها  در ارتباط باشند.  سازمان‌هایی که هر کدام  به‌نوبه خود بخشنامه خاصی تدوین می‌کند که گاهی حتی با بخشنامه و آیین‌نامه سازمانی دیگر در تضاد است.

به گفته فعالان اقتصادی  روان نبودن مرزها و توقف کامیون‌ها در نقاط مرزی یکی دیگر از دلیل تردد همسایگان برای ادامه مبادلات است. به گفته اغلب فعالان اقتصادی ، تردد کامیون‌ها در اکثر مرزهای ما روان نیست و شاهد توقف‌های زیادی هستند. کامیون‌ها برای مدت زیادی در مرزها متوقف می‌شوند و رانندگان از این موضوع ناراضی‌اند؛ چراکه این توقف‌ها، کرایه‌های حمل در مبدأ را افزایش می‌دهد. بدین ترتیب کرایه‌های حمل کالا مدام در نوسان است و شرکت نمی‌تواند حتی برای یک ماه، یک نرخ کرایه را ثابت در نظر بگیرد.

در این بین عدم استقرار نمایندگی برخی از سازمان‌های در مرزها، باعث پیچیدگی کار فعالان حوزه حمل‌ونقل شده است.  در واقع به دلیل عدم استقرار نمایندگی سازمان‌ها در مرز، گاهی شرکت حمل‌ونقلی در موضوع استاندارد یا قرنطینه و… باید به تهران یا مرکز استان مراجعه کنند. این موضوع نارضایتی شرکت‌های حمل‌ونقل را به دنبال داشته و هزینه‌ها و زمان حمل را نیز به‌شدت افزایش داده است.

گذشته از این چالش‌ها آنچه نگران کننده است، خرابی 44 درصدی شریان‌های حمل و نقل در سطح متوسط و شدید به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس است. طبق اظهارات این مرکز یکی از مهمترین دلیل  شکل‌گیری این وضعیت عدم هزینه کرد سیاستگذار حوزه حمل و نقل  در بخش تامین و نگهداری است.  طبق داده‌‌های موجود با وجود ارزش 30000 هزار میلیارد ریالی زیرساخت‌ها در بخش جاده‌ای کشور، به طور متوسط 4.3 درصد از این رقم باید سالانه صرف نگهداری از این مجموعه شود. اما این اتفاق نمی‌افتد.