کاربرد توده برای دیکتاتورها
چه چیزی برای یک دیکتاتور، آسانتر از این است که جامعهای یکدست را رهبری کند؟ جامعهای که در آن فردیت و زندگی خصوصی وجود ندارد و تنها یک کل وجود دارد، یک توده. پیشوای این توده، در رهبری به چالشی برخورد نخواهد کرد و افراد، او را آینه تمام نمای خواستهها و توقعاتشان میبینند.
همچنین، این قدرت نیاز به یک آرمان دارد تا توده را به تبعیت توجیه کند؛ آرمانی که از یک ایدئولوژی شکستناپذیر خطاناپذیر بر میآید.
هانا آرنت، دو حکومت آلمان نازی و شوروی بلشویستی را، نمونههای برجستهای از چنین نظام های توتالیتری (تمامت خواه) میداند.
هیتلر و استالین، با آرمانگرایی، ایدئولوژی خود را تنها مسیر سعادت نشان میدادند و همچنین از همین طریق، به توده القا میکردند که منتقدان، موانع رسیدن به این آرمان تماما صحیح و خطاناپذیر هستند چرا که اگر باورها سست میشدند، توده از هم میپاشید.
پویا جبل عاملی در پادکست اکوپدیا، توضیح میدهد که در چنین جوامعی، چه ساز و کاری رخ میدهد که توده حاضر است خودش را فدای آرمانهای پیشوا کند.
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
جنگ جهانی سوم؟ تهدید متحد پوتین به حمله علیه فرانسه و لهستان
-
از سنت پترزبورگ به خلیج فارس؛ پیروز بزرگ جنگ اوکراین کیست؟
-
حماس برای زمین گذاشتن اسلحه شرط گذاشت
-
قیمت این خودروی سایپا متقاضیان را سوپرایز کرد/ خودروسازان گرانی را استارت زدند
-
بازار مسکن اصفهان در حالت استندبای
-
انکار از سرگیری مذاکرات احیای برجام/ واشنگتن پاکستان را بابت تجارت با تهران تهدید کرد
-
تحریمهای جدید آمریکا، بریتانیا و کانادا در واکنش به عملیات موشکی ایران
-
سرآشپز پخت تورم در ایران
-
علامت کاهشی اینترنشنال به بازار دلار