پیکر بی رمق اقتصاد ایران زخم های عمیقی دارد.

سالی سخت تر ازدهه ی ۶۰ در پیش رو داریم.

به چند مسئول جسور و قاطع نیازمندیم که بتواند راه سنگلاخی اقتصاد را باز کند.

کشور بیش از هرچیز نیازمند بازسازی اعتماد عمومی است، آن هم از سوی مسئولان.

حالا که تحریم و کرونا اثر وضعی خود را بیشتر نمایان کرده اند،جز بازنگری در سیاست های سخت گیرانه و تغییر برخی از باورها چه ابزاری داریم که بتوانیم مانع از فروپاشی اقتصاد ایران شویم.

آیا، راهی جز همدلی مسئولانه،انقلاب نگرشی وجذب سرمایه ایرانیان خارج از کشور می ماند؟

دکتر مهدی کرباسیان که بخشی از تاریخ شفاهی اقتصاد ایران محسوب می شود ، سه راهکار خروج از بحران اقتصادی را در همدلی، تصمیمات جسورانه سران قوا و جذب ایرانیان خارج از کشور می داند.

شما فکر می کنید اجرای کدام یک از این راهکار ها سخت تر است و چرا؟