تصمیمات عجیب و خلق‌الساعه مدیران وزارت اقتصاد، سازمان بورس و ارکان در این مدت هیچ تاثیری بر روند نداشته و محدودیت‌های روز افزون تصمیم‌گیران صرفا فرآیند رسیدن به نقطه تعادل در بازار را کشدار کرده است.

سال‌هاست کارشناسان واقعی بازار بر این موضوع تاکید دارند که تا زمانی که مدیران بازار سرمایه تن به کارایی بازار و حذف محدودیت‌های غیرمنطقی نظیر دامنه نوسان و حجم مبنا ندهند، بورس در مسیر پیشرفت قرار نخواهد گرفت و روندهای نزولی و صعودی بازار صرفا بر هیجان می‌افزاید!

چرا هیچ کدام از مدیران این سال‌ها اعتنایی به تجربیات بین‌المللی نمی‌کنند و بورس ایران را تافته‌ای جدا بافته و متفاوت از تمام دنیا می‌دانند؟ آیا از دخالت به جای نظارت (بر اساس استانداردهای روز دنیا) خسته نشده‌اند؟