نتایج یک بررسی تازه از رتبه‌بندی شهرها جهان نشان می‌دهد تهران در رتبه۱۶۳  قرار دارد،در کنار تهران دمشق، پایتخت سوریه، هراره، پایتخت زیمبابوه، دوآلا، پایتخت کامرون و طرابلس در لیبی قرار دارند.

از میان ۱۷۲ شهری که بررسی شده است، تهران در رتبه ۱۶۳ است. شهرهای ابوظبی و دبی در امارات متحده، به‌ترتیب در جایگاه ۷۷ و ۷۹ قرار دارند و برای پنجمین سال متوالی، به‌عنوان قابل زندگی‌ترین شهرها در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا معرفی شده‌اند.

بر اساس آخرین یافته‌های واحد اطلاعات نشریه اکونومیست، وین، پایتخت اتریش، بار دیگر در صدر فهرست قرار گرفت.پایتخت اتریش، در دوره همه‌گیری ویروس کرونا از ردیف ۱۰ شهر اول جهان خارج شد. وین سال پیش در رتبه ۱۲ قرار داشت.پس از وین، کپنهاگ پایتخت دانمارک، زوریخ در سوئیس و شهرهای کلگری و ونکوور، در غرب کانادا، در ردیف‌های بعدی فهرست برترین شهرهای جهان در سال ۲۰۲۲ قرار دارند.

در میان ۱۰ شهر اول جهان، تنها اوزاکا در ژاپن و ملبورن در استرالیا، هر دو به طور مشترک با رتبه ۱۰، در خارج از قاره اروپا و کانادا قرار دارند.بر پایه داده‌های نشریه اکونومیست، هیچ یک از شهرهای ایالات متحده و بریتانیا در ردیف ۱۰ شهر برتر جهان قرار ندارند.

دمشق، پایتخت سوریه، کراچی بزرگ‌ترین شهر پاکستان، داکا، پایتخت بنگلادش، طرابلس پایتخت و بزرگ‌ترین شهر لیبی و لاگوس پرجمعیت‌ترین شهر نیجریه، در فهرست بدترین شهرهای جهان برای زندگی قرار دارند.

ده‌ها معیار برای سنجش و ارزیابی بهترین و بدترین شهرهای جهان برای زندگی وجود دارد. از دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی و آموزش رایگان، تا کیفیت هوا، آب سالم و شرایط اقلیمی، زیرساخت‌های شهری، شرایط زندگی کودکان، سالمندان، افراد توان‌خواه، امکان استفاده از دوچرخه و…

یکی از مهم‌ترین مشکلات تهران، وضعیت زیستی آن است ،یکی از مهمترین مشکلات کلانشهری مثل تهران که زندگی را در آن از نظر وضعیت زیستی به زیر سوال می‌برد، کیفیت وضعیت حمل و نقل در آن است. ظواهر امر نشان می‌دهد که تهران فقط برای صاحبان وسایل نقلیه ساخته شده است. این امر کیفیت زیستی را در هر شهری بشدت مخدوش می‌کند. یک شهر زیست‌پذیر شهری است که در آن عابران پیاده، دوچرخه‌سوارها، افراد پیر، معلول و دانش‌آموزان کارآیی داشته باشند.

 از طرف دیگر شکل شهر تهران جز شب‌ها برای بازدیدکنندگان جذابیت ندارد. مکان‌های شخصی برای گردهمایی و ملاقات با افراد بدان شکل که باید در تهران تعریف نشده و به همین علت کیفیت زیستی در تهران نمره چندان بالایی نمی‌گیرد. مراکز شهرهای زیست‌پذیر باید عموماً از وسعت متوسطی برخوردار باشند و تناسب کاربری داشته باشند ولی در مراکز شهر تهران آنطور که باید فضاهای خرید، کار و سرگرمی جانمایی نشده است.