به گزارش اکوایران، بهای لیتیوم ظرف یک سال اخیر صعودی 600 درصدی و نرخ کبالت رشدی 44 درصدی را تجربه کرد. بخشی از این اوج‌گیری قیمتی همراستا با صعود نرخ سایر کامودیتی‌ها در سال 2021 بود اما بخش قابل توجهی از آن به برتری تقاضا نسبت به تقاضا در بازار این فلزات مربوط می‌شود. افزایش تقاضا برای وسایل الکترونیکی و خودروهای الکتریکی باعث شده تا بر میزان تقاضا برای این فلزات افزوده شده و این موضوع از صعود قیمتی این فلز حمایت کرده است.

حرکت دنیا به سمت استفاده از انرژی‌های پاک باعث شده تا تمایل برای استفاده از خودروهای الکتریکی افزایش داشته باشد؛ تولید خودروهای برقی میزان تقاضا برای لیتیوم را به‌عنوان عنصر کلیدی افزایش می‌دهد. در حال حاضر میزان عرضه معدنی لیتیوم متناسب با تقاضا رشد نکرده و این موضوع به بروز چالش در این بخش منجر شده است. در این شرایط برخی محققان بر این باورند که افزایش بازیافت این فلز می‌تواند بخشی از چالش عرضه را برطرف کند.

اما به راستی بازیافت تا چه حدی توان جبران کمبود عرضه کبالت و لیتیوم را دارد؟

مطابق گزارش‌های جهانی تخمین زده می‌شود که تا سال 2030 حدود 15 درصد کبالت دنیا امکان تامین از مواد بازیافتی را دارد. اما IDTechEx در تازه‌ترین گزارش خود به بررسی میزان قابل تحقق عرضه کبالت به بازار جهانی متاثر از چالش‌های بازیافت پرداخته و عنوان می‌کند به دلیل مواردی از جمله چالش در جمع‌آوری باتری‌های وسایل الکترونیکی بعید است که این 15 درصد محقق شود.

موسسه IDTechEx  برآورد می‌کند که تا سال 2030 مجموعا حدود 180 هزار تن لیتیوم، کبالت، نیکل و منگنز را می‌توان بازیابی کرد. البته این میزان تا سال 2042 افزایشی حدود 10 برابری خواهد داشت.

این موسسه بر این باور است که برای افزایش سهم بازیافت در تولید این فلزات باید تمامی ذی‌نفعان زنجیره مسئولیت اخلاقی خود را در قبال محصول تولیدی بپزیرند. این مسئولیت‌پذیری با ایجاد روشی برای جمع‌آوری جامع‌تر باتری‌های خراب و استفاده شده ممکن است و در نهایت به کاهش چالش کمبود عرضه منجر می‌شود.

2​