به گفته عبدی، همان نادیده گرفتن موجب شد تا امیدی که برای اصلاحات شکل گرفته بود تنها پس از چند ماه رنگ ببازد و سرمایه اجتماعی به شدت افول کند. 

طبق تحلیل عبدی، این نقطه‌ای بود که شهروندی که اصلاح‌طلبی را در چارچوب‌های موجود پیگیری می‌کرد، از راه خود خسته و عاصی شود. شهروند عاصی در دی ۹۶ و آبان ۹۸ اعلام حضور کرد و به شهریور ۱۴۰۱ رسید.

حال سوال اصلی اینجاست، جامعه ایران چگونه می‌تواند از این مرحله به سلامت عبور کند؟ رویکرد حاکمیت در این مرحله چه باید باشد؟

عباس عبدی در گفتگو با اکوایران، به این سوالات و سوالات مهم دیگر پاسخ می‌دهد.