محمدآقامیری رئیس کمیته عمران شورا در نشست که به بررسی "موضوع فرونشست در پایتخت و راههای پیشگیری و مقابله با آن" اختصاص داشت تاکید کرد: فرونشست در دنیا به دهه های قبل باز می گردد با این تفاوت که فرونشست در بسیاری از کشورهای دنیا همانند امریکا و ژاپن با انجام تمهیدات لازم به خوبی مهار و کنترل شده است.

وی ادامه داد: هرچند در سالهای اخیر در تهران نیز اقداماتی انجام شده اما در بسیاری از موارد صرفا در حد صورتجلسه باقی مانده است. لذا کمیته عمران شورا از تمامی بخشهایی که احتمال می رفت اندوخته دانشی داشته باشند جهت مشارکت و انتقال تجربیات و بیان مطالعات دعوت نمود تا با حضور در جلسات تخصصی به بیان دیدگاه های خود بپردازند.

رئیس کمیته عمران شورا با این توضیح که بعد از اتمام جلسات اولیه، کارگروه های علمی تشکیل خواهد شد ادامه داد: در نهایت طرحی  توسط این کارگروه ها جهت تصویب در شورای عالی استان ها و ارائه به مجلس تهیه می شود.

در ادامه این نشست ،علی چرخ زرین نماینده سازمان فناوری شهرداری تهران در خصوص کارهای انجام شده جهت تعیین میزان فرونشست در محدوده تهران توسط سازمان فاوا پرداخت و افزود: در سال 2020 میزان  فرونشست بین 7 الی 17 سانتیمتر در برخی مناطق شهر تهران مشاهده می شود.  و در مناطقی از تهران نیز شاهد اثرگذاری فرونشست بر زیرساختهای آب و گاز بویژه در جنوب غرب تهران هستیم . 

وی ادامه داد: همچنین بیش از 5 پل اصلی در معرض فرونشست و اثرات آن قرار دارند و میزان فرونشست و اثر آن بر زیرساختها بر روی سه مسیر ریلی اصلی ورودی به شهر تهران نیز محرز است.

همچنین  حامد کتابچی عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با اشاره اینکه کمیته ای علمی در دانشگاه تربیت مدرس در این خصوص در حال مطالعه و تحقیق هستند، اظهار داشت: بر اساس این تحقیقات در دشت تهران حدود 40 سانتیمتر بصورت سالیانه و 7 متر در طول 18 سال افت تراز سطح زمین را شاهد بوده ایم.

به گفته کتابچی  این موضوع در ورامین 34 متر در طول ۱۸ سال و معادل با 1.5 متر در سال است که باعث کسری منابع زیرزمینی شده است.

حامد کتابچی سیستم جمع آوری فاضلاب را از جمله دلایل تاثیر گذار در کاهش میزان و تامین آب ورودی به شبکه  دانست و ادامه داد: توقف برداشت و جایگزینی پساب جهت آبیاری و بازچرخانی آب  از جمله راهکارهایی است که می توانند در این زمینه مناسب باشند.

وی همچنین شناسایی نواقص اطلاعات، مرور تجربیات مناسب جهانی، اعمال راهکارهای بررسی علاج بخشی موضوع فرونشست از جمله اقدامات مورد برشمرد.

علی شمس الدینی عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس نیز یکی از آفتهای جلسات اینچنینی را در صورت عدم پیگیری موارد از میان رفتن اعتماد دانشگاهیان به فضای اجرایی دانست  و درخواست کرد که این جلسات تا رسیدن به نتیجه مطلوب برگزار و پیگیری شود.

وی پیشنهاد داد: بهتر است قبل از هر چیز سهم عوامل موثر بر فرونشست تعیین شود تا امکان مدیریت بهتر آن فراهم شود. همچنین لازم است یک تیم تحقیقاتی روی موضوع با چندین جایگاه ورود نمایند و به صورت چند وجهی کار انجام پذیرد.

درادامه جلسه  پروین قدیری ابیانه متخصص آمایش سرزمین، آب و محیط زیست به بیان دیدگاه های خود در خصوص حق آبه، تعادل بخشی میان مصرف و ظرفیت زیست محیطی و آمایش سرزمین پرداخت.

به اعتقاد سید اویس ترابی رئیس پژوهشکده زیست پذیری شهری  در خصوص بحث فرونشست باید تیمی چند تخصصی که کار بین رشته ای را بلد باشند تشکیل شود.

وی علل ایجاد فرونشست در تهران را با توجه به وضعیت آبخوانهای موجود را در سه حوزه طبقه بندی کرد و افزود:  موضوع پیشگیری تونل ها و سازه های زیرسطحی از عبور آب از لایه نازک آبرفت ارتفاعات شمال تهران و نیز کاهش تراوش آب به لایه های زیرین به دلیل تکمیل شبکه فاضلاب که عملا می توان با سیستم غیر متمرکز تصفیه فاضلاب اثرات این موضوع را کاهش داد و نیز کاهش نفوذ آب از کف کانالها و سطوح نفوذ ناپذیر از جمله وضعیت آب خوان های موجود است.

در ادامه جلسه خانم خرمی از دانشگاه شاهد نیز به مطالبی در خصوص فروریزش و لزوم پرداختن به آن اشاره کرد و ادامه داد: بیشتر فروریزشهای تهران در مناطق 10 و 11 و 12 و بخش غربی بزرگراه امام علی (ع) بوده اند که فروریزش عملا با توجه به سرعت بیشتر و ناگهانی بودن نسبت به فرونشست نیازمند توجه بیشتری است.